 |
| anuka |
აქ მოსვლის, ამბობ ხშირად,
ეგ კარი ძვირფასო ბოლომდე გააღე,
მე სხვა სიცივით მცივა.
ექსკურსი თვალების, სხვა მხარეს გარბიან,
ასე გერევა ბრაზი,
სისუსტეს საკუთარ, ვამართლებ მარტივად,
ატანა არ გაქვს ამის.
ევა კი ხალხმრავალ ქუჩიდან მოვიდა,
შენ სულ არ გავხარ ასეთს,
საკუთარ თავთანაც არასდროს წოლილხარ,
სხვას როგორ დაგაბრალებ.
მოგყვები, ვფიქრობ, რომ ეს ჩემი მზეა და
ჩვენი საერთო პაი,
თუუმცა კი კაცი სულ მოაღალატეა,
თუნდაც თვალებით მაინც.
ავტორი:მიშო დადიანი
